Denbora oso astiro igarotzen zenean eta gure arbasoek brena, gure mendietako belar mamitsua, asmamena eta beharra bazkatzen zituzten behi montxinoak larratzen zituztenean, negu latzean haragia kontserbatzeko antzinako errezeta hau gelditu zuten.
Gaur egunera arte iraun badu, premiari jatekoa eta benetako jakiak, sinpleak izanda ere, estimatzea gehitu zaizkiolako izan da.
Prozesu erabat artisaua. Behien pieza nobleak hautatu eta koipegabetzen dira, eta heltze-prozesu luze baten ondoren, kontsumitzeko prest daude. Kalitate goreneko behi-haragiaren zapore nahastezina besterik ez dugu bilatzen, keztatu eta adobatu gabe.
Moztu berri diren xerra finetan kontsumitzen da, eta oliba-olio birjina tanta batzuekin lagun daiteke.